بیانیه قهرنام در دومین سالگرد جنبش زن-زندگی-آزادی

جنبش زن-زندگی-آزادی دومین سال خود را پشت سر گذاشت. این جنبش که پس از قتل مهسا(ژینا) امینی، دختر ایران، در بازداشتگاه گشت ارشاد آغاز شد، بزرگ‌ترین جنبش انقلابی پس از به قدرت رسیدن حکومت اسلامی بود که با پیشگامی زنان و دختران جوان بزودی به جنبشی فراگیر علیه موجودیت جمهوری اسلامی در درون و بیرون مرزهای کشور مبدل شد.

زنان و مردان خیابان‌ها را به پایگاهی برای اعتراض علیه سیاست های ضد بشری حکومت اسلامی مبدل کردند. یکی از نشانه های مخالفت با حکومت آن بود که بسیاری از زنان و دختران حجاب اجباری که پرچم موجودیت نظام بود را به دور افکندند و به جهانیان نشان دادند که ایران آن نیست که حکومت اسلامی ترسیم میکند.

طی ماههای اعتراضی، هزاران معترض مورد حمله و ضرب و شتم ماموران حکومتی قرار گرفتند و زندان‌ها پر شد از انسانهایی که به اشکال وحشیانه دستگیر شده بودند. از تعداد کشته شدگان، ناپدید شدگان و آنان که در بازداشتگاه‌ها برای ماهها مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفتند آمار دقیقی در دست نیست. اما بر اساس آمارهای تخمینی حدود۷۰۰ نفر در خیابان و زندان ها بقتل رسیدند. آنها که زنده ماندند و از بازداشتگاه‌ها آزاد شدند بر اثر شکنجه های روانی و جسمی و تجاوز جنسی، نیاز فوری به روان درمانی داشته اند.

قهرنام، با همیاری و همکاری گروهی از روانشناسان، فعالین حقوق بشر و حقوقدانان برای کمک به اسیب دیدگان و خانواده های آنان شکل گرفت.هدف ما از طرفی تسهیل مشاوره های درمانی و حقوقی برای این گروه و بهبود سلامت روان این (افراد) عزیزان و از طرف دیگر کمک به خانواده ها برای درک بهتر موقعیت و تقویت حضور انان در فرایند درمان بوده و هست.

حکومت اسلامی برای برجای ماندن بر مسند قدرت، غیر انسانی ترین شیوه ها را در خاموش کردن فریادهای اعتراضی مردم ایران به کار گرفته است. ما در قهرنام و شما در هر موقعیت و شرایطی که هستید، میتوانید به آنان که برای آزادی و حقوق انسانی همه ما، غیر انسانی ترین شکنجه ها را تحمل کرده اند، یاری رسانید.

صدای ما باشید. صدای آنها باشید تا در حمایت از انقلاب زن-زندگی- آزادی با هم و دست در دست هم بایستیم ‌.

قهرنام